Μυική Δυσμορφική Διαταραχή Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι εξοικειωμένοι με τον όρο νευρική ανορεξία και την ιδέα ότι η πίεση συμμόρφωσης στα πρότυπα του λεπτού σώματος και της ομορφιάς οδηγεί πολλούς ανθρώπους να λιμοκτονούν για να αποκτήσουν την εικόνα του σώματος που επιθυμούν. Αλλά υπάρχει και η άλλη όψη αυτού του νομίσματος. Το 1997, ο όρος Μυϊκή Δυσμορφική Διαταραχή, αναφερόμενη και ως “bigorexia” επινοήθηκε για να περιγράψει την αναπτυσσόμενη κατάσταση. Τα άτομα που παλεύουν με τη ΜΔΔ έχουν παγιδευτεί σ'ένα πρότυπο που απαιτεί να εργάζονται πάνω στην αύξηση της μυϊκής τους ανάπτυξης. Αντιλαμβάνονται το σώμα τους ως μικρού μεγέθους, γι αυτό το λόγο επιδίδονται σε δίαιτες και ασκήσεις προσανατολισμένες στην ενίσχυση της μυϊκής ανάπτυξης. Αυτή η αντίληψη, της έλλειψης μυϊκής ανάπτυξης, τους κάνει να πιστεύουν ότι είναι άσχημοι. Αν και τα δύο φύλα μπορεί να αναπτύξουν τη διαταραχή, κυρίως επηρεάζει τους άνδρες, πιθανώς λόγω των πολιτιστικών πιέσεων να είναι μυώδεις και δυνατοί.
Η ΜΔΔ είναι μια διαταραχή που προκαλεί πολύ στρες. Κάποιοι άνδρες ασχολούνται τόσο πολύ με τη μυϊκή ανάπτυξη που χάνουν κοινωνικές εκδηλώσεις, την εργασία τους και ακόμη και τότε συνεχίζουν να προπονούνται από το να διακόψουν το πρόγραμμα γυμναστικής τους. Ανίκανοι να πετύχουν ένα μη ρεαλιστικό στόχο, εμπλέκονται σε μία κατάσταση που απαιτεί το ξόδεμα πολλών χρημάτων στα διατροφικά συμπληρώματα και είναι συχνό το φαινόμενο του πειραματισμού και με αναβολικά. Αυτά τα φάρμακα προάγουν τη γρήγορη αύξηση της μυϊκής μάζας προκαλώντας όμως ταυτόχρονα πολλές παρενέργειες όπως είναι η αύξηση της χοληστερόλης, η υπερπλασία του προστάτη, η ακμή, η γυναικομαστία κ.α. Η διακοπή της λήψης στεροειδών αναβολικών μπορεί να οδηγήσει σε κατάθλιψη και έχει συνδεθεί και με την αυτοκτονία.
|
O αυξανόμενος αριθμός των ανδρών που είναι δυσαρεστημένοι με τη μυϊκή ανάπτυξή τους και με την εικόνα του σώματός τους, σχετίζεται με τη δυτική κουλτούρα και τα πρότυπα που προωθεί. Τα παιδιά, από μικρή ηλικία παίζουν με φιγούρες και σούπερ ήρωες με μη ρεαλιστικά σωματικά χαρακτηριστικά. Επίσης, το ημίγυμνο γυμνασμένο ανδρικό σώμα αποτελεί διαφημιστικό εργαλείο με αποτέλεσμα να πυροδοτούνται οι ανασφάλειες των ανδρών. Και γιατί είναι άραγε σημαντικό στον 21ο αιώνα να έχουν οι άνδρες μύες; Καθώς οι ρόλοι των φύλων αλλάζουν και οι γυναίκες ξεπερνούν τους άνδρες στην εκπαίδευση και στην εργασία, οι άνδρες θεωρούν ότι κλονίζεται το παραδοσιακό status. Μια κλονισμένη λοιπόν ταυτότητα φύλου ενδέχεται μερικώς να εξηγεί την ανάπτυξη του “bodybuilding”, της επίδειξης αρρενωπότητας και ναρκισσισμού. Ωστόσο, οι γυναίκες αν και ελκύονται από γυμνασμένους άνδρες, οι περισσότερες δε βρίσκουν ελκυστικό ένα υπερβολικά γυμνασμένο και μυώδες ανδρικό σώμα. Τέλος, είναι πιθανό ο bodybuilder να κυνηγάει ένα “καλό” σώμα για να νιώσει καλά με τον εαυτό του.
|