Το σύνδρομο Ασμπεργκερ Η ίδια η Γκρέτα Τούνμπεργκ (Greta Thunberg) έχει παραδεχτεί ότι έχει το σύνδρομο Άσπεργκερ, το οποίο και χαρακτήρισε ως μια μορφή “υπερδύναμης”. Το σύνδρομο Άσπεργκερ (Asperger) ανήκει σε μια ομάδα νευροαναπτυξιακών διαταραχών, που επηρεάζουν τη συμπεριφορά ενός ατόμου, τη χρήση της γλώσσας, την επικοινωνία του με τους άλλους και τις γενικότερες κοινωνικές του αλληλεπιδράσεις. Τα άτομα με σύνδρομο Asperger, όπως η Γκρέτα Τούνμπεργκ, έχουν κατά κανόνα νοημοσύνη φυσιολογική, ή πάνω από τον μέσο όρο, αλλά συνήθως αντιμετωπίζουν δυσκολίες με κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και συχνά επιδεικνύουν εμμονικό, υπερβολικό ενδιαφέρον σε συγκεκριμένα θέματα. Το σύνδρομο Άσπεργκερ πήρε την ονομασία του από τον δρ. Hans Asperger, Αυστριακό παιδίατρο, ο οποίος περιέγραψε για πρώτη φορά τον όρο το 1944. Ο δρ. Asperger μελέτησε την συμπεριφορά τεσσάρων αγοριών, που επεδείκνυαν "έλλειψη εμπάθειας (σ.σ. συναισθηματική σύνδεση με άλλα άτομα), μειωμένη ικανότητα σχηματισμού φιλικών σχέσεων, μονόπλευρη στάση στον διάλογο, έντονη απορρόφηση για κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον τους και αδέξιες κινήσεις". Λόγω της εμμονικής τους ενασχόλησης και πληροφόρησης επί συγκεκριμένων θεμάτων, ο δρ. Asperger χαρακτήρισε τα αγόρια ως "μικρούς καθηγητές".
Αν και η διάγνωση του συνδρόμου Asperger δεν είναι δυνατή χωρίς άμεση εξέταση και παρατήρηση ενός ατόμου, πιστεύεται ότι πολλά διάσημα ιστορικά πρόσωπα μπορεί να είχαν το σύνδρομο Άσπεργκερ, όπως οι Mozart, Albert Einstein, Benjamin Franklin, Thomas Jefferson και Marie Curie.
|
Η γλωσσική ανάπτυξη στα παιδιά με σύνδρομο Άσπεργκερ είναι γενικά φυσιολογική, σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις αυτισμού. Τα παιδιά με σύνδρομο Άσπεργκερ έχουν φυσιολογικές βαθμολογίες σε εξετάσεις για λεξιλόγιο, σύνταξη και γραμματική. Μάλιστα, ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι αυτή ακριβώς η φυσιολογική γλωσσική ανάπτυξη ξεχωρίζει το σύνδρομο Asperger από τον αυτισμό. Ωστόσο, η χρήση, ή η εφαρμογή γλωσσικών δεξιοτήτων μεταβάλλεται σε άτομα με σύνδρομο Asperger: Μερικές φορές, τα άτομα με σύνδρομο Άσπεργκερ έχουν παράλληλες ψυχιατρικές παθήσεις, ή μπορεί να εμφανίζουν συμπεριφορές που είναι χαρακτηριστικές για άλλες καταστάσεις. Ορισμένες κοινές συναφείς παθήσεις περιλαμβάνουν τα ακόλουθα (αλλά όχι πάντοτε):
|